در قرآن کریم آیات بسیاری در رابطه با خداشناسی از طریق علم وجود دارد.
خداوند به اجزای طبیعت اشاره می کند و هر کدام را آیه و نشانهای از وجود خود میداند. از بزرگترین موجود کره زمین گرفته تا ریزترین ذره، همه و همه را دلایل قابل توجهی میداند برای کسانی که در مورد نشانههای خدا فکر میکنند. از جمله آیههایی از قرآن که خداوند متعال در مورد آب صحبت میکند میتوان به موارد زیر اشاره کرد. به اشکال بارندگی از جمله باران، برفـ و تگرگ در آیههای زیر اشاره شده است.
آیه ٤٣ از سوره نور، آیه ١٨ از سوره مومنون، آیه ٤٨ از سوره فرقان، آیه ٢٨ از سوره شوری، آیه ١١ از سوره زخرف و آیه ٢١ از سوره زمر. همچنین اهمیت چرخه آب در آیه ٤٩ از سوره فرقان ، آیه ٥٧ از سوره اعراف، آیه ٢٧ از سوره سجده، آیه ٢١ از سوره زمر و آیه ١٨ از سوره مومنون آمده است.
اشکال بارندگی
باران
باران آشناترین نوع بارش است که نتیجه مستقیم قطرههای کوچک آب در ابرها است که در نتیجه به هم پیوستن، رشد میکنند و به اندازهای می رسند که اثر شناور بودن هوا را خنثی میکنند و بر زمین فرود میآیند . قرآن کریم میفرماید: الم تر ان الله یجزی سحابا ثم یؤلف بینه ثم یجعله رکاما فتری الودق یخرج من خلاله...
آیا ندیدی که خداوند به حرکت در آورد ابرها را سپس آنها را به هم پیوند داد سپس آنها را انبوه و متراکم کرد سپس میبینی که قطرههای باران از میان ابر فرو ریزد.
صرف نظر از اندازه قطرههای در ابر، اندازه آنها تا رسیدن به زمین به دو عامل بستگی دارد : میزان تبخیر آب در هر قطره در هنگام فرود به زمین و اثر اصطکاکی هوا در قطره که اگر هوا آرام باشد اصطکاک محدود است. باران خفیف به سختی به سطح زمین میرسد و گاهی قبل از رسیدن به زمین تبخیر میشود که به آن غبار میگویند.
برف
برف یکی دیگر از اشکال بارندگی است که به سبب تراکم بخار آب بر ذرات ریز غبار موجود در جو تشکیل میشود. به این ترتیب که بخار آب بدون آنکه مایع شود منجمد میشود چون درجه حرارت زیرنقطه انجماد است .
تگرگ
وقتی هوای گرم به بالای آسمان صعود میکند، بخار آب را هم همراه خودش به داخل آسمان میبرد. در آنجا بخار آب، سرد می شود و قطرههای آب دور ذرات ریز گرد و غبار موجود در هوا تشکیل میشود. مقداری از بخار آب هم به شکل کریستالهای ریز یخ منجمد میشود که قطرههای آبِ سردشده را جذب میکند. قطرههای به شکل کریستالهای یخ، منجمد میشود و کریستالهای بزرگتری را تشکیل میدهد. دانـه تگـرگ وقـتی تشکیل میشود که بلورهای یخی در بالای ابر، قطرههای آب را که سردی آنـها در دمای زیر صفر است ولی یخ نمیزنند جمع میکند. آن قطرهها که تا زیر درجه انجماد سرد هستند زمانی که بـلـورهـای یخی آنـهـا را لـمـس میکـنـنـد یخ میزنند. بلورهای یخی توسط بادهای تند خشونت بار در ابر بالا و پائین برده میشوند کـه باعـث بـرخـورد و تـمـاس آنـهـا با قـطـرههای بیشتری میشود. این عـمل باعث میشود که قطرههای بیشتری دور آنها یخ بزنند و دانه تـگـرگ، بـزرگ و بزرگتر شود تا جایی که وزن آنها قدری سنگین میشود کـه بـاد دیگـر نمیتواند آنـهـا را با جـریـان خود به بالا ببرد؛ در نتیجه سقوط میکنند.
تگرگ، حاصل حرکات قائم شدید قطرههای باران است که در طوفانهای رعد و برق مشاهده میشود. در چنین حالاتی، قطرههای آب، درون یک توده هوا در نتیجه حرکات قائم سریع به سطح زیر نقطه انجماد رسیده و به سرعت منجمد شده و با انباشتگی از برف و آب در سطوح مختلف رشد میکنند این چنین حرکات قائم سریع، بویژه در ابرهایی با ضخامت زیاد به وجود میآید تگرگ دارای اندازهای در حدود پنج و نیم میلیمتر و شکلی شبیه به برف را داشته و متشکل از دانههای گرد و تیره است و گاهی نیز تگرگ به صورت دانههایی با قطر پنج تا ٥٠ میلیمتر و یا بصورت پارچهایی از یخ فرو میریزد.
تگرگ از ابرهایی به نام «کومولونیمبوس» به وجود میآید . کومولونیمبوس ابری تیره و متراکم است و ضخامت عمودی آن نسبتا زیاد است. این ابر به شکل کوه یا برج عظیمی دیده می شود. این ابرها در بیشتر مواقع خبر از یک هوای بسیار ملتهب همراه با صاعقه و بارانهای رگباری و عمدتا شدید میدهد.
در موقع نزدیک شدن این ابرها، فشار هوا افت ناگهانی پیدا میکند و شدت باد در پایینترین قسمت، بسیار زیاد است. این ابرها از لحاظ ظاهری شباهت زیادی به کوه دارند به همین دلیل یکی از دانشمندان روسی از این ابرها با عبارت کوههای ابری یا کوههای برفی یاد کرده است. آیه شریفه زیر این مطلب تأیید میکند:
... و ینزل من السماء من جبال فیها من برد ...
و از کوههای آسمان تگرگ فرو بارد ...
اهمیت چرخه آب
آب در طبیعت در حال گردش است و پیوسته بین اقیانوسها، هوا و خشکی در حال حرکت است. سیر گردش آب در طبیعت را چرخه آب می گویند. این چرخه آغاز و پایانی ندارد و در آن فرآیندهای بسیاری به طور پیوسته روی میدهد . قرآن در این زمینه می فرماید:
و انزلنا من السماء ماء
و ما نازل کردیم از آسمان آب را به اندازهای معین
و هو الذی انزل من السماء ماء فاخرجنا به نبات کل شئ فاخرجنا منه خضراً نخرج منه حباً متراکباً ...
اوست که نازل کرد از آسمان باران را تا هر گیاه را بدان برویانیم و سبزهها و دانههایی بر روی هم چیده شده پدید آوریم .
و انزلنا من السماء ماء بقدر فاسکناه فی الارض و انا علی ذهاب به لقادرون
و نازل کردیم از آسمان باران را به اندازه ای معین و آن را در زمین ساکن کردیم و ما بر نابود ساختن آن نیز قادریم .
الم تر ان الم انزل من السماء ماء فسلکه ینابیع فی الارض ...
آیا ندیدی که همانا خداوند نازل کرد از آسمان آب را سپس پدید آورد چشمه هایی در زمین ...
اولم یرو انا نسوقالله الماء الی الارض الجرز فنخرج به زرعا تأکل منه انعامهم و انفسهم افلا یبصرون
آیا ندیدید که ما آب باران را به سوی زمینهای خشک وبی آب وگیاه می بریم تاحاصلی برویانیم که مردم و چهار پایان از آن بخورند. آیا پس دیده، بصیرت نمیگشایید؟